بررسی میزان رشد و برخی شا خص های بیوشیمیایی خون ماهیان جوان قزل آلای رنگین کمان در شوری هـای مختلف آب

تأثیر شوری آب بر رشد، درصد بقا و عامل های بیوشیمیایی خون ماهیان جوان قزل آلای رنگین کمان1 با وزن اولیهٔ 61/4 ± 29/50 گرم در دمای c‏2±15 بررسی شد. ماهیان جوان به مدت 10 روز و به تدریج به شوری آب سازگار شدند. سپس آزمایش های مربوط به مدت 50 روز ادامه یافت. شاخص های رشد و برخی عامل های بیوشیمیایی خون، قبل از شروع عادت پذیری به آب شور و 1، 10، 25 و 50 روز پس از معرفی به شوری های مختلف (صفر ،40،30،20،10 گرم در لیتر) بررسی شدند. این آزمایش در قالب طرحی کاملاً تصادفی با 5 تیمار شوری و هر تیمار با 3 تکرار و برای هر تکرار تعداد 40 قطعه ماهی در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که با افزایش میزان شوری آب تا 20 گرم در لیتر شاخص های رشد، شامل وزن نهایی، میزان رشد روزانه، ضریب رشد ویژه، راندمان تبدیل غذا و میزان بازماندگی کاهش یافت و در شوری های بیش از 20 گرم در لیتر تلفات دسته جمعی مشاهده شد. داده ها اختلاف معنی داری را در سطح % 95 نشان دادند (05/0> p). با افزایش میزان شوری عامل های بیوشیمایی خون شامل اسمولاریته، کلرینیتی، گلوکز، کورتیزول، تری یدو تیرونین و تیروکسین خون افزایش یافت (05/0>p ). یافته های این تحقیق نشان می دهد که امکان پرورش این گونه در این وزن در آب هایی با شوری تا 20 گرم در لیتر امکان پذیر است، اگر چه میزان رشد در این شرایط کم تر از آب شیرین است.